Dag 11: Cameron Highlands

Het ontbijt werd geserveerd in het restaurant waar we gisteravond gegeten hadden. Er stond een buffet klaar met o.a. verse aardbeien, lekkere jam en honing van een honingraat. We mochten van de a la carte kaart kiezen en namen allemaal fluffy scrambled eggs with salmon on toast. 

Om 9 uur kwam er een lokale gids aangereden met een Landrover die ons mee nam naar de theevelden hier in de Cameron Highlands. Het was een Indiase jongen met heel veel humor, we hebben ontzettend gelachen. Het was maar goed dat we een 4-wheel drive hadden want de weg slingerde behoorlijk en was goed steil. Bij iedere bocht toeterde hij als een gek.
Hij vertelde dat het nu nog een rustige periode was. In het hoogseizoen is het gigantisch druk in de Cameron Highlands en staan er lange files op de wegen.

We maakten een stop tussen de theestruiken en hij legde van alles uit. De velden zagen er zo mooi groen uit, het leek net tapijt. Er zijn hier in de Highlands 2 theeplantages dat zijn Cameron Valley en BOH (best of highlands). De gids werkte voor BOH. 

Hij nam ons mee naar de top van de berg Gunung Brinchang die 2032 meter hoog is. Het uitzicht vanaf de uitkijktoren was nog een beetje heiig maar wel gaaf.  Ik bleef onderaan wachten. Daarna gingen Tom en de kinderen met de gids een wandeling maken door het ‘Mossy Forest’, een subtropisch regenwoud. De wandeling duurde zo’n 40 minuten en ik wachtte op ze in auto en ging lezen. 

De gids gaf uitleg over de unieke plantsoorten die hier te vinden zijn. 

Vleesetende plant

Vervolgens gingen we de beroemde thee proeven in de Boh Tea Estate en kochten twee blikken van de lokale thee. De thee kwam in mokken met melk en was ontzettend zoet. 
Het eten gisteravond was ook al zo zoet en de gids zei dat de mensen in Maleisië erg van zoet eten houden. We kwamen hier diverse mensen tegen die we in het Mutiara resort gesproken hadden. Echt grappig want ze doen hetzelfde rondje.

We vonden het een interessante tour en was weer heel iets anders dan we ooit meegemaakt hadden. 

Na een poosje rond gekeken te hebben meldden we ons weer bij de lokale gids en hij zette ons af bij een Butterfly farm. Hier konden we een optionele tour doen en dat leek mij wel leuk. 
We hadden de rolstoel meegenomen maar moesten allerlei trappen lopen dus dat ging niet lukken. Onze gids Dan was inmiddels aan komen rijden en stond al op ons te wachten, dus konden we de stoel in zijn auto neer zetten terwijl wij hier een poos rond keken. 
Er liep een enthousiaste jongen rond die ons van alles wilde laten zien en laten vasthouden. Waaronder slangen, sprinkhanen en een duizendpoot. Er waren maar twee soorten vlinders te zien hier, maar veel andere beesten en we hebben enorm gelachen. 

Onze gids nam ons mee naar een plek waar we volgens hem goed konden lunchen. Dit was op het terras bij een golfclub met uitzicht op de golfbaan. We bestelden een tonijnsandwich en een tosti en kregen er frites en coleslaw bij. Een rondje golf kost hier 100 Ringgit, omgerekend ongeveer 25 euro.

 
Nadat we weer afgezet waren bij ons hotel, hadden we verder de middag vrij voor ons zelf. Nathalie wilde dolgraag zonnen op de leuke bedden buiten maar helaas begon het te regenen. 

We dronken een Nespresso op de kamer en gingen op het terras zitten onder het afdak. Vanaf 15 uur konden we een high tea bestellen en dat leek ons echt goed bij de Engelse sfeer van het hotel passen. We kregen lekkere cakes, scones en sandwiches.

Daarna gingen we een poos op de kamers relaxen en omdat we 's avonds niet al te veel trek hadden maar wel iets hartigs lustten bestelden we in het restaurant alleen een biefstuk met pepersaus en wat patat erbij.
De jonge ober die ons bediende snapte het eerst niet helemaal en dacht dat we één biefstuk en vier porties patat met z'n vieren wilden delen en omdat er normaal een gekookte aardappel bij geserveerd wordt vond hij het erg vreemd. Gelukkig liepen er vriendelijke serveersters rond die hem hielpen en zo kwam het toch nog goed.

De kinderen liepen nog met ons mee om op onze kamer thee te drinken en wij namen koffie. Hopelijk hebben we in een volgend hotel een keer een kamer met een verbindingsdeur, dat zou wel leuk zijn.