Dag 20 en 21 - Langkawi naar Amsterdam zondag 12 en maandag 13 juli

De laatste vakantiedag op Langkawi is helaas aangebroken en we hebben rustig aan gedaan vandaag en nog volop genoten van het heerlijke hotel en het zalige weer.
Pas in de loop van de avond vliegen we via Singapore naar Amsterdam en we mogen nog tot 18 uur van de kamer gebruik maken.
Het was de hele dag opnieuw rond de 32 graden met een heerlijke bries.
Na het late ontbijt waarin we weer verwend werden, gingen we bij het zwembad liggen lezen en zonnebaden, afgewisseld met een dip in het zwembad.
Ik lig liever in de schaduw onder een parasol en die stonden er gelukkig genoeg.

Op het terras van Tide aan het strand dronken we een cappuccino en rond 16 uur gingen we voor een late lunch in restaurant Breeze.
We aten een tonijn panini/ham-kaas panini met wat frites en coleslaw en genoten nog volop van het prachtige uitzicht op de Andaman zee. Wat zullen we dit missen als we thuis zijn.

Op de kamer pakten we alle spullen in de koffers en hoefden niet over het gewicht in te zitten want per persoon mogen we 30 kg bagage meenemen.
Nadat we gedoucht hadden, lieten we de bagage ophalen van de kamer en gingen uitchecken.

Nog een laatste blik naar buiten, het is nu eb.

Prompt op de afgesproken tijd van 18.30 uur stond ons transport klaar om ons naar het vliegveld te brengen.

Langkawi heeft een klein vliegveld en we moesten eerst onze bagage door een scan apparaat doen. Flesjes drinken werden hierbij niet opgemerkt of het was toegestaan, geen idee, maar de flesjes water hoefden niet uit de handbagage.
We kregen onze boarding passen voor beide vluchten en liepen daarna langs customs.

Het toestel van Silk air. een A319, moest nog binnenkomen en we moesten naar het vliegtuig toelopen en instappen via een trap. Omdat ik in de rolstoel zat werd ik met een lift naar boven gebracht en kon zo naar mijn plaats toe, op rij 6 voorin het toestel. Ook weer een ervaring op zich.

Er werd drinken en een sandwich met eiersalade geserveerd, die ingepakt terug ging.
Het vliegtuig vertrok op tijd om 20.45 uur en de vlucht naar Singapore zou 1 uur en 20 minuten duren. Voor we het wisten waren we er al.
Ik was als één van de eersten aan boord gegaan maar we moesten wachten tot iedereen uitgestapt was zodat de rolstoel weer klaar stond.
Er stond een special service dienst klaar voor mensen die hulp nodig hadden en er liep een man met ons mee om de weg te wijzen.
Onze volgende vlucht zou om 23.55 uur vertrekken naar Amsterdam. Eerst moesten we met een treintje mee naar een andere terminal en toen nog een gigantisch eind lopen naar de juiste gate. Ik was blij dat ik kon zitten want we moesten flink doorlopen om op tijd te zijn. We hadden een hapje willen eten bij Burger King of zo, maar dat ging niet lukken. Bij een souvenir shop stopten we nog even snel omdat Nathalie graag een beeldje van de Merlion wilde kopen. Wel jammer dat we niet meer tijd hadden want Changi airport ziet er schitterend uit en er is veel te zien.

We hadden bij het inchecken gezien dat er plaatsen vrij waren op rij 31 bij de nooduitgang tegen een bijbetaling. Tom ging vragen of deze nog vrij waren en hij kon de plaats aan het raam krijgen op rij 31. De middelste stoel zou vrij blijven zodat hij volop ruimte had en Nathalie en ik konden op rij 34 zitten met een vrije stoel in het midden. Dan hadden wij ook meer ruimte om eventueel te kunnen slapen. Ze wisselden dit zonder kosten voor ons om.

Tom kreeg een briefje uitgedeeld van ouders die met een klein kindje reisden op de stoelen in het middennaast hem, maar het ventje was heel lief tijdens de reis.
Eenmaal in de lucht kregen we al snel de maaltijd met beef en Nathalie en ik hebben vanaf 2 uur lokale tijd tot half 11 geslapen met zo nu en dan een drink- of plaspauze.
Tom heeft helemaal goed geslapen, 9 uur lang aan één stuk en kon z'n ogen niet geloven toen hij zag dat het nog maar 3,5 uur vliegen was.

We landden lokale tijd om 6.45 uur op Schiphol, een half uur eerder dan gepland. Ook nu weer moesten we wachten tot iedereen van boord was zodat de rolstoel klaar zou staan. Het uitstappen gaat gelukkig altijd een stuk vlotter dan het instappen, want iedereen wil graag het toestel uit. Op alle luchthavens was het prima geregeld met de rolstoel tot nu toe maar hier op Schiphol moesten we eerst de slurf door lopen en bij de mensen die op kinderwagens stonden te wachten een poos staan tot alles uitgeladen was.
De buitentemperatuur was maar 15 graden en het regende natuurlijk, wat een thuiskomst. Kunnen we terug alstublieft? Bij de douane kregen we voorrang met de rolstoel en alle bagage kwam al snel aan op de bagageband.
Omdat we trek hadden aten we een tosti ham/kaas met cappuccino en bij een AH to go haalden we flesjes water en gevulde koeken.
In de bus naar P3, lang parkeren, waren we de enige passagiers. Tom haalde de auto op terwijl wij bleven wachten bij de koffers en daarna was het passen en meten om alles in de auto te krijgen, maar het lukte. De bussen met vertekkende mensen zaten een stuk voller.
Het voelt heel anders dan na een vlucht uit Amerika, we hebben nu geen last van een jetlag omdat het in Maleisië al 6 uur later is.

Welcome home!

Nathalie kon niet wachten om Ollie weer te knuffelen, ze had hem zo gemist. Hij was in de afgelopen weken groter geworden en zijn vacht wordt dikker.

Vanmiddag had ik al een doktersafspraak voor mijn maandelijkse injecties en ook later deze week heb ik afspraken voor injecties. We zijn weer terug in de realiteit en zo is er een eind gekomen aan mijn droomreis. Het was super en ik ben zo blij dat ik dit heb mogen beleven met ons viertjes.
We hebben van het begin tot het eind genoten van de prachtige natuur, de vriendelijke mensen, het heerlijke eten maar vooral het samenzijn.
De reis was perfect geregeld door 333 Travel en onze eigen aanpassingen aan de reis hebben prima uitgepakt. Door op meerdere plaatsen wat langer te verblijven dan het originele reisplan was de reis goed te doen voor mij. Door het vochtige klimaat had ik het soms benauwd maar gelukkig was er ook volop airco aanwezig om bij te komen.
Al heb ik dan niet alle uitstapjes kunnen meemaken omdat ik niet goed kon klimmen, trappen lopen of de wandelingen te lang waren, de enthousiaste verhalen van Tom en de kinderen en de foto's die zij dan gemaakt hadden, maken mij enorm gelukkig.

Het is maar goed dat ik een blog bijgehouden heb voor ons zelf want we hebben zoveel beleefd de afgelopen drie weken.
Het is extra leuk om te merken dat anderen het leuk vinden om mee te lezen.
Er werden diverse vragen en/of opmerkingen gemaakt waar ik nog even op zal reageren:

@Sonja, we hebben in totaal meer dan 3500 foto's gemaakt met 2 fototoestellen en met mobieltjes, dus dat wordt nog een hele uitzoekerij om mooie fotoboeken te maken.

@Hannie, we hadden te weinig tijd om het vliegveld van Singapore goed te bekijken op de terugweg. Het zag er prachtig uit en we hadden ons er best langer willen/kunnen vermaken.
We zijn in Penang de zee niet in geweest omdat de zee te wild was. zodoende hebben we geen kwallen gespot.

@Saskia, die glazen bodem in de kabelbaan vonden wij echt een eng idee. Maar op de skywalk zaten ook een paar doorzichtige tegels in de loopbrug waar ze wel opgestaan hebben. De foto heb ik nog geplaatst.

@Aggie, de I-phone van Sebastian is echt ter ziele, jammer genoeg. Hij gaat nog proberen wat te claimen bij de reisverzekering.

@Marja, je had een vraag over het ongedierte. Het valt heel erg mee wat we tegengekomen zijn, een aantal muggen in de rain forest en die paar gekke insecten in hokjes in het butterfly park maar verder helemaal niets.

@Jacqueline, jij wilde weten of er ook een andere manier was om in plaats van met de ferry op het eiand Langkawi te komen. Dat kan per vliegtuig vanaf Penang of over land met een auto en dan met een ferry overvaren in ongeveer 45 minuten.

@Pieter, met links rijden hebben wij totaal geen moeite want we hebben zelf ruim 8 jaar in Engeland gewoond dus we zijn het wel gewend. Het is net als fietsen, dat verleer je nooit!  Dat het verkeer hectischer is met al die mensen op motor bikes is een grotere uitdaging, hihi.

Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor het meelezen en vooral diegene die een leuke reactie achterlieten op het blog, op facebook en via berichtjes. Sommigen hebben bijna iedere dag een opmerking geplaatst, dank jullie wel.

Dag 19 - Langkawi

Rond 7 uur vanmorgen onweerde het en het regende heel hard. Ik werd er wakker van en keek even naar buiten, het was erg mistig.
Uiteindelijk stonden we om 9 uur op en de zon was al weer tevoorschijn gekomen.
Het was een stuk rustiger bij het ontbijtbuffet omdat er gisteravond 3 bussen met Chinezen vertrokken waren. De bediening kwam vragen of alles naar wens was en of we nog iets speciaals wilden. Eerder in de week stond er gerookte zalm bij het buffet en vandaag niet, op ons verzoek kregen we dit aan tafel gebracht. Wat een service, smullen maar.
Ik liet een wafel bakken en Nathalie een omelet met kaas.
Nathalie had zich op de kamer al ingesmeerd met zonnebrand en liep direct door naar het zwembad. Tom en ik gingen nog even terug naar de kamer en zagen vanaf het balkon een aantal Hornbills in de bomen naast ons. Ze lijken wel een beetje op toekans.

 Tom wilde de pier wel eens op wandelen om daar vandaan foto's te maken, dus zo gezegd zo gedaan.

We gingen lekker op de zonnebedjes liggen onder een parasol en doken zo nu en dan het water in.

 

De toiletten bij het zwembad zijn ook zo netjes, dat zie je niet veel bij buitenzwembaden. Er is zelfs airco en net als in Amerika hangen hier ook papieren beschermers voor de wc-bril.

Net als in het vorige hotel ligt ook hier een enorm boekwerk met allerlei massages die je kunt reserveren in de spa.
Nu weet ik niet zo goed welke geschikt is voor mijn rug en nek want ik moet natuurlijk geen last krijgen na een massage en zeker niet een dag voor we gaan vliegen. Maar een pedicure behandeling vind ik altijd wel heel erg fijn. We boekten een Heavenly spa pedicure met massages, pakkingen en mijn nagels zouden gelakt worden. De hele behandeling zou 75 minuten duren. Met een golfkarretje werd ik naar de spa gebracht want deze lag wel een eindje bij de lobby vandaan.

Ik werd ontvangen met warme kaneelthee en een hot towel en mocht een kleur nagellak uitkiezen. Daarna werd ik meegenomen door een Indonesisch meisje naar een behandelkamer waar eerst mijn voeten gereinigd werden met een soort sinaasappelpulp en daarna moest ik op een bed gaan liggen terwijl zij de behandeling deed. Echt genieten met rustgevende muziek op de achtergrond.

Tom en Nathalie waren een aardbeien smoothie wezen drinken en later dronken we op de kamer fris met wat zoutjes erbij. We genoten op het balkon van de vele dierengeluiden.

We hadden een reservering gemaakt bij het restaurant Tide omdat je daar zo leuk zit met uitzicht op de zee. Het was een heerlijk stekkie om te eten en we genoten volop van onze laatste volle avond in Maleisië, de service is er ook heel goed.
Tom en ik bestelden een schotel met twee verschillende soorten kreeft, mosselen, garnalen en kokkels. We kregen er garlic bread en een salade bij. Nathalie had zin in sirloin en alles smaakte verrukkelijk.

Nadat we gegeten hadden liepen we naar de bar Breezes om daar een espresso te drinken. Nathalie nam wat ijs toe en ik een lemon-lime pie.

Hier volgen nog een paar foto's omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen, hihi.

Op de kamer gingen we de finale van de dames finale Wimbledon kijken.

Morgenavond worden we om half 7 bij het hotel opgehaald voor onze terugvlucht vanaf Langkawi naar Singapore. We mogen extra lang op de kamer blijven dus dat is wel erg fijn.
We hebben echt het idee dat we heel lang weggeweest zijn. De vakantie is aan alle kanten geslaagd en we hebben met volle teugen genoten van deze droomreis.